Wybudowany w 1890 roku był jednym z najładniejszych i największych domów zdrojowych nad Bałtykiem. Jednorazowo mógł przyjąć 240 kuracjuszy, do dyspozycji których było 140 pokoi, sala restauracyjna, kawiarnia, biblioteka, a także dwa muzyczne salony. Całość uzupełniał otaczający budynek ogród, zaś od strony morza tzw. hala brzegowa, z której można było wyjść bezpośrednio na plażę. Kurhaus został poważnie uszkodzony w wyniku sztormu 30.12.1913 roku.
W następstwie tych uszkodzeń, podjęto decyzję o rozbiórce całego budynku, która nastąpiła 5 lat później. Dzisiaj, w miejscu gdzie znajdował się główny hol Dom Zdrojowego, stoi przypominający o tym postument.
